KLIMEK Augustyn
Urodził się 28 stycznia 1892 r. w Wójtowie (gm. Barczewo). Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Bydgoszczy. Z inicjatywy Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego, na początku marca 1920 r., przybył do Gietrzwałdu i objął kierownictwo jedynej szkoły polskiej na Warmii. W tym czasie był także nauczycielem szkoły w Worytach (gm. Gietrzwałd). Od 19. czerwca 1920 r. przewodniczył Towarzystwu Nauczycieli Polaków na Warmii. Pracował na rzecz plebiscytu. 29 czerwca 1920 r. współorganizował polskie manifestacje w Gietrzwałdzie. Po przegranym plebiscycie, w 1934 r. wstąpił do Związku Polaków w Niemczech. Pracował jako nauczyciel i kierownik szkoły w Radzyniu Chełmińskim. Był współorganizatorem Towarzystwa Śpiewu „Harmonia”, a także prezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego. Krótko przed wojną zasiadał w sejmiku powiatowym w Grudziądzu. Podczas wojny ukrywał się w Generalnej Guberni. Po jej zakończeniu zorganizował szkołę w Biskupcu Reszelskim. W 1946 r. zamieszkał w Nowym Mieście Lubawskim, gdzie pracował jako inspektor oświaty rolniczej. Działał w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym i Towarzystwie Rozwoju Ziem Zachodnich. Będąc członkiem Powiatowej Rady Narodowej przewodniczył Komisji Oświaty i Kultury, a w latach 1950-1960 pracował jako kierownik referatu w Wydziale Rolnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. W roku 1960 przeszedł na emeryturę. Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł 15 sierpnia 1982 r. w Nowym Mieście Lubawskim.
Oracki T., Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla, XIX i XX wieku (do 1945 roku), 1983, s.159; Wrzesiński W., Szkolnictwo polskie na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1919 – 1939,1980, s.28, 33; Chłosta J., Szkolnictwo polskie na Warmii, 1976, s.383-384,386; Achremczyk S., Historia Warmii i Mazur, od pradziejów do 1945 roku, 1992, s. 255; Samulowski A., Z północnego Polski krańca, 1995; Zenderowski W., Róże dla Wiewiórzanki, 2000, s.19; „Wiadomości Barczewskie”, 1999, nr 6, s.13.
WOŁCZKIEWICZ Konstanty
Urodził się 3 grudnia 1920 r. we wsi Orla koło Nowogródka, obecnie Białoruś. Frontowiec, działacz społeczny i administracyjny. Po ukończeniu w 1934 r. szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości, pracował na ojcowiźnie. 10 lutego 1940 r. za sprawą NKWD, wraz z rodziną trafił na Sybir. W maju 1943 r. w Sielcach nad Oką trafił do 1 Dywizji im. T. Kościuszki, był siódmym w kolejności żołnierzem polskim. 12 października 1943 r. bitwą pod Lenino w 1 pułku kompanii moździerzy rozpoczął szlak bojowy. Walczył o Warszawę i Kołobrzeg. Brał udział w walkach o Berlin. Po zdemobilizowaniu, w listopadzie 1946 r., jako osadnik wojskowy przyjechał do Wójtowa, gdzie objął gospodarstwo rolne. W 1948 r. został wójtem gminy Klebark Wielki (gm. Purda). Od 1950 r. był radnym, a następnie, do 1957 r., wiceprzewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej w Olsztynie z siedzibą w Barczewie, w latach 1958-1960 prezesem Gminnej Spółdzielni Samopomocy Chłopskiej w Klebarku Wielkim. Do chwili przejścia na emeryturę w maju 1985 r. prowadził gospodarstwo rolne w Wójtowie (gm. Barczewo). Z chwilą zamieszkania w Wójtowie, w 1946 r. działał w Związku Osadników Wojskowych, pełniąc funkcję gminnego prezesa. Był członkiem ZBoWiD oddział w Barczewie, Związku Sybiraków, Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polski i Byłych Więźniów Politycznych. Zorganizował Ochotniczą Straż Pożarną w Klebarku Wielkim (gm. Purda) i Wójtowie (gm. Barczewo), gdzie przez pierwsze lata był prezesem. Kierował kołem Ligi Obrony Kraju. W 1970 r. ukończył Szkołę Oficerską w Muszakach koło Nidzicy. Kombatant, kapitan WP. Zmarł 5 czerwca 2011 r. w Wójtowie. Pochowany na cmentarzu w Klebarku Wielkim.
„Panorama Północy”, 1978, nr 32, s.7-8, il; „Gazeta Olsztyńska”, 1979, nr 64, s.1; Bryliński J., Siódmy żołnierz, „Żołnierz Polski”, s.3 i 4; Machińska M., W Platerówce, „Przyjaciółka”, s.7-9; „Gazeta Olsztyńska”, 1983, nr 239, s.2, il.; Archiwum autora.
Źródło: Zenderowski W. Osobowości Ziemi Barczewskiej. 2013.